Basiński Jakób (1768–1848), misjonarz. Ur. 1 V w Wielkopolsce W r. 1789 wstąpił do semin. i Zgromadzenia ks. misjonarzy przy kościele św. Krzyża w Warszawie. Zostawszy kapłanem, był profesorem tegoż seminarjum, później superjorem domu ks. misjonarzy w Mławie, wreszcie zamianował go ks. J. Jakubowski, wizytator prow. polskiej zgromadzenia, swym następcą w urzędzie. Po śmierci ks. Jakubowskiego († 1814) sprawował przez trzy lata urząd wizytatora. Wkrótce udał się do Lwowa, gdzie był od 1820–1848 wizytatorem prow. małopolskiej Zgromadzenia ss. miłosierdzia. Urzędowanie B. przypada na okres niezwykle ciężki a to spowodu utrudnionego formowania się tej nowej prowincji w ostatecznych granicach zaboru austrjackiego, wobec ciągłej ingerencji władz w wewnętrzne sprawy zgromadzenia, i dlatego, że prawie przez cały ten czas (do r. 1845) nie było ze względów politycznych żadnej łączności z centralą zgromadzenia w Paryżu. Na stanowisku jednak wizytatora wytrwał B. aż do swej śmierci 22 IV 1848 we Lwowie.

(Kamocki M. ks.), La Congrégation de la Mission en Pologne (Mémoires de la Congrégation de la Mission, I), Paris 1863; Księga pamiątkowa trzechsetlecia Zgrom. księży misjonarzy, Kr. 1925; Roczniki obydwóch zgromadzeń św. Wincentego à Paulo, Kr. 1934.

Ks. Franciszek Śmidoda